FINANCIAL TIMES : ΓΙΑΤΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟ BREXIT

«Κέρδισαν τα δύο B. O Boris (Johnson, πρώην δήμαρχος του Λονδίνου και ηγέτης του Brexit) και τα σύνορα (borders)». Το σχόλιο αυτό, προερχόμενο από έναν γνώστη της καμπάνιας υπέρ της αποχώρησης περιγράφει γλαφυρά πως οι Ευρωσκεπτικιστές πέτυχαν το Brexit. 

Ένα, σφιχτό, σθεναρό μήνυμα σε συνδυασμό με μια μεγάλη προσωπικότητα αποδείχθηκαν ότι αποτελούν μια αδίστακτα επιτυχημένη συνταγή. Οι οπαδοί του Brexit διέψευσαν τις δημοσκοπήσεις, τα γραφεία στοιχημάτων και τη κοινή λογική. Αλλά, πέρα από τα δεδομένα, η νίκη τους δεν αποτελεί έκπληξη. Από την πρώτη μέρα της προεκλογικής περιόδου του δημοψηφίσματος, η καμπάνια υπέρ της αποχώρησης πίστευε ότι το Brexit ήταν μια πιθανότητα. Είναι δύσκολο να αμφισβητήσει κανείς ότι η καμπάνια υπέρ της αποχώρησης ήταν σαφώς καλύτερη από αυτή των οπαδών της παραμονής. Από την πρώτη στιγμή ήταν πιο πειθαρχημένη, με πιο σφιχτά μηνύματα και καλύτερες προσωπικότητες.

 Αντί να επιχειρηματολογούν για έναν αριθμό στο πλάι ενός λεωφορείου, επανέφερε την ατάκα «Ψηφίστε έξοδο, επανακτήσετε τον έλεγχο» σε κάθε ευκαιρία. Σε αφίσες, από πόρτα σε πόρτα, σε τηλεοπτικά debates, η καμπάνια υπέρ της αποχώρησης είχε ένα προσεγμένο σχέδιο το οποίο είχαν υφάνει οι γνώστες του χώρου, Matthew Elliott και Dominic Cummings, βασισμένη σε εσωτερική έρευνα και focus groups. AdTech Ad Η επαναδιαπραγμάτευση του David Cameron με τους εταίρους της Βρετανίας αποδείχθηκε Αχίλλειος πτέρνα της εκστρατείας υπέρ της παραμονής. 

Μετά την ομιλία του στο Bloomberg πριν από τρία χρόνια, όπου υποσχέθηκε δημοψήφισμα υπέρ ή κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δημιούργησε προσδοκίες για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Η «νέα συμφωνία» που έγινε νωρίτερα φέτος δεν πέτυχε το σκοπό αυτό. Υπήρχε επιθυμία για αλλαγή και ο κ. Cameron τροποποίησε μόνο επιφανειακά στο status quo. Μολονότι o Cameron πιθανότατα έσκαψε τον τάφο του μετά από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, δεν είναι μόνο δικό του φταίξιμο: οι Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως η Angela Merkel πρέπει να αναρωτηθούν αν η τιποτένια συμφωνία που προσέφεραν στους Βρετανούς ψηφοφόρους θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Από την αρχή της προεκλογικής περιόδου, οι υπέρμαχοι της παραμονής επέμεναν ότι είχαν κερδίσει την οικονομική διαμάχη καθώς και τη γνώμη των ειδικών. Όμως γνώστες της εκλογικής διαδικασίας τονίζουν ότι ο προπομπός της καμπάνιας υπέρ της εξόδου, «Business for Britain» είχε ξοδέψει τρία χρόνια προετοιμάζοντας τα οικονομικά επιχειρήματα υπέρ του Brexit. 

Παράλληλα, οι οπαδοί της εξόδου αδρανοποίησαν τα οικονομικά επιχειρήματα, μεταφέροντας την προεκλογική διαμάχη σε περιοχές που τους ήταν ποιο οικίες: στη μετανάστευση και στην Τουρκία. Εντέλει, αυτό φαίνεται ότι επηρέασε περισσότερο τους ψηφοφόρους. Ο ρόλος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σε αυτή την προεκλογική περίοδο θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψιν. Eδώ και 25 χρόνια τα μέσα του Rupert Murdoch προωθούσαν τον Ευρωσκεπτικισμό. Αντίθετα, τα μέσα υπέρ της παραμονής δεν μπόρεσαν να συναγωνιστούν το λαϊκίστικο μήνυμα που μετέφεραν οι tabloid εφημερίδες όπως η Sun.

               FINANCIAL TIMES : ΓΙΑΤΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟ BREXIT

«Κέρδισαν τα δύο B. O Boris (Johnson, πρώην δήμαρχος του Λονδίνου και ηγέτης του Brexit) και τα σύνορα (borders)». Το σχόλιο αυτό, προερχόμενο από έναν γνώστη της καμπάνιας υπέρ της αποχώρησης περιγράφει γλαφυρά πως οι Ευρωσκεπτικιστές πέτυχαν το Brexit. 

Ένα, σφιχτό, σθεναρό μήνυμα σε συνδυασμό με μια μεγάλη προσωπικότητα αποδείχθηκαν ότι αποτελούν μια αδίστακτα επιτυχημένη συνταγή. Οι οπαδοί του Brexit διέψευσαν τις δημοσκοπήσεις, τα γραφεία στοιχημάτων και τη κοινή λογική. Αλλά, πέρα από τα δεδομένα, η νίκη τους δεν αποτελεί έκπληξη. Από την πρώτη μέρα της προεκλογικής περιόδου του δημοψηφίσματος, η καμπάνια υπέρ της αποχώρησης πίστευε ότι το Brexit ήταν μια πιθανότητα. Είναι δύσκολο να αμφισβητήσει κανείς ότι η καμπάνια υπέρ της αποχώρησης ήταν σαφώς καλύτερη από αυτή των οπαδών της παραμονής. Από την πρώτη στιγμή ήταν πιο πειθαρχημένη, με πιο σφιχτά μηνύματα και καλύτερες προσωπικότητες.

 Αντί να επιχειρηματολογούν για έναν αριθμό στο πλάι ενός λεωφορείου, επανέφερε την ατάκα «Ψηφίστε έξοδο, επανακτήσετε τον έλεγχο» σε κάθε ευκαιρία. Σε αφίσες, από πόρτα σε πόρτα, σε τηλεοπτικά debates, η καμπάνια υπέρ της αποχώρησης είχε ένα προσεγμένο σχέδιο το οποίο είχαν υφάνει οι γνώστες του χώρου, Matthew Elliott και Dominic Cummings, βασισμένη σε εσωτερική έρευνα και focus groups. AdTech Ad Η επαναδιαπραγμάτευση του David Cameron με τους εταίρους της Βρετανίας αποδείχθηκε Αχίλλειος πτέρνα της εκστρατείας υπέρ της παραμονής. 

Μετά την ομιλία του στο Bloomberg πριν από τρία χρόνια, όπου υποσχέθηκε δημοψήφισμα υπέρ ή κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δημιούργησε προσδοκίες για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Η «νέα συμφωνία» που έγινε νωρίτερα φέτος δεν πέτυχε το σκοπό αυτό. Υπήρχε επιθυμία για αλλαγή και ο κ. Cameron τροποποίησε μόνο επιφανειακά στο status quo. Μολονότι o Cameron πιθανότατα έσκαψε τον τάφο του μετά από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, δεν είναι μόνο δικό του φταίξιμο: οι Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως η Angela Merkel πρέπει να αναρωτηθούν αν η τιποτένια συμφωνία που προσέφεραν στους Βρετανούς ψηφοφόρους θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Από την αρχή της προεκλογικής περιόδου, οι υπέρμαχοι της παραμονής επέμεναν ότι είχαν κερδίσει την οικονομική διαμάχη καθώς και τη γνώμη των ειδικών. Όμως γνώστες της εκλογικής διαδικασίας τονίζουν ότι ο προπομπός της καμπάνιας υπέρ της εξόδου, «Business for Britain» είχε ξοδέψει τρία χρόνια προετοιμάζοντας τα οικονομικά επιχειρήματα υπέρ του Brexit. 

Παράλληλα, οι οπαδοί της εξόδου αδρανοποίησαν τα οικονομικά επιχειρήματα, μεταφέροντας την προεκλογική διαμάχη σε περιοχές που τους ήταν ποιο οικίες: στη μετανάστευση και στην Τουρκία. Εντέλει, αυτό φαίνεται ότι επηρέασε περισσότερο τους ψηφοφόρους. Ο ρόλος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σε αυτή την προεκλογική περίοδο θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψιν. Eδώ και 25 χρόνια τα μέσα του Rupert Murdoch προωθούσαν τον Ευρωσκεπτικισμό. Αντίθετα, τα μέσα υπέρ της παραμονής δεν μπόρεσαν να συναγωνιστούν το λαϊκίστικο μήνυμα που μετέφεραν οι tabloid εφημερίδες όπως η Sun.

"ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ" ΤΟ DEAL

Στον αέρα κινδυνεύει να τιναχτεί το μεγαλύτερο deal που ανακοινώθηκε το τελευταίο διάστημα στο λιανεμπόριο, αυτό της Μαρινόπουλος με την Σκλαβενίτης. 

Οι λόγοι είναι δύο: οι μεγάλες οικονομικές υποχρεώσεις που εμφανίζει η Μαρινόπουλος – ακούγεται ότι χρωστά πάνω από 1,2 δισ. ευρώ στους προμηθευτές της - και οι πολυάριθμες δικαστικές αποφάσεις εναντίον της, από απλήρωτους προμηθευτές.Σε συνδυασμό μάλιστα με νομικά κωλύματα που έχουν εμφανιστεί, θέτουν υπό αμφισβήτηση την ολοκλήρωση της συμφωνίας μεταξύ των δύο μεγάλων λιανεμπορικών Ομίλων της χώρας. 

Παράγοντες της αγοράς που ασχολούνται με την υπόθεση επισημαίνουν πως, αυτή τη στιγμή, τα νομικά και τεχνικά κωλύματα έχουν τεθεί από την Επιτροπή Ανταγωνισμού (η οποία ζητά επιπρόσθετα στοιχεία για το deal), με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη -στην παρούσα φάση- η ολοκλήρωσή της συμφωνίας, η οποία θα οδηγούσε στην διάσωση της Μαρινόπουλος. Ο χρόνος, όπως επισημαίνουν οι ίδιες πηγές, κυλά εις βάρος της συμφωνίας, καθώς οι υποχρεώσεις της Μαρινόπουλος αυξάνονται συνεχώς, ενώ τα μερίδια αγοράς της βαίνουν συνεχώς μειούμενα.

 Το Ιnsider, είχε από την αρχή αναδείξει τις επιφυλάξεις που εξέφρασαν άνθρωποι του λιανεμπορίου, για τον αν τελικά το deal μεταξύ των δύο πλευρών θα ολοκληρωθεί, ενώ έσπευδαν να θυμίσουν την περίπτωση Σκλαβενίτη - Βερόπουλου, όπου οι δύο πλευρές αν και είχαν έρθει ένα βήμα πριν από «γάμο», τελικά αυτός διαλύθηκε, παρά το «πράσινο φως» που είχαν δώσει οι πιστώτριες τράπεζες. Υπενθυμίζεται ότι η διαδικασία σύσταση κοινής εταιρείας μεταξύ Μαρινόπουλου και Σκλαβενίτη όπου θα εισφέρονταν 33 hypermarket της πρώτης, αναμενόταν να ολοκληρωθεί έως το τέλος Ιουνίου, ενώ πλέον ανεπίσημα και οι δύο πλευρές μιλούν για μετάθεση της διαδικασίας μέχρι το τέλος Ιουλίου. Ωστόσο, ακόμη και αυτό το νέο χρονοδιάγραμμα τίθεται υπό αμφισβήτηση καθώς πληροφορίες που προέρχονται από την πλευρά της Σκλαβενίτης αναφέρουν ότι η κύρια πηγή ανησυχίας που έχει προκύψει είναι η καθυστέρηση της καταβολής των δόσεων Μαΐου στους προμηθευτές της Μαρινόπουλος, στο πλαίσιο της συμφωνίας για τη ρύθμιση των οφειλών της. Eπίσης σημαντικό αγκάθι αποτελούν και οι εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις -που ξεπερνούν τις 2.000- πολλών προμηθευτών που έχουν στραφεί εναντίον της για μη καταβολή οφειλών. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ήδη έχουν ξεκινήσει κατασχέσεις αλλά και δεσμεύσεις χρημάτων από τραπεζικούς λογαριασμούς της Μαρινόπουλος, από προμηθευτές που κρατούν στα χέρια τους δικαστικές αποφάσεις. 

Προ ημερών ένας παραγωγός από τη Θεσσαλία προχώρησε σε κατάσχεση κεντρικής αποθήκης της στην Αττική, μετά από προσφυγή του στη δικαιοσύνη, ενώ έχουν γίνει και κατασχέσεις μηχανημάτων της αλυσίδας.Ο ρόλος των τραπεζών και το σχέδιο για προστασία από πιστωτές. Μπροστά στο οικονομικό αδιέξοδο που έχει προκύψει, οι πιστώτριες τράπεζες ζητούν να υπάρξει κούρεμα των οφειλών προς τους προμηθευτές, ενώ εξετάζεται το ενδεχόμενο η Μαρινόπουλος να προχωρήσει σε υποβολή αίτησης για την προστασία από τους προμηθευτές της.Αυτό, όμως, όπως επισημαίνουν στο Ιnsider στελέχη της αγοράς θα έχει σημαντικές επιπτώσεις και για τις τράπεζες, καθώς πολλά δάνεια προμηθευτών της Μαρινόπουλος, θα χαρακτηριστούν ως μη εξυπηρετούμενα, αυξάνοντας τις επισφάλειες τους, ενώ θεωρείται απίθανο να καταφέρει να συγκεντρώσει τη συναίνεση του 65% των πιστωτών της που είναι απαραίτητη, για την υπαγωγή της στο σχετικό νόμο.

Εκείνο πάντως που θεωρείται βέβαιο είναι πως οι επόμενες ημέρες θα είναι καθοριστικές για την τύχη της Μαρινόπουλος αλλά και την τύχη χιλιάδων εταιρειών και εργαζομένων, οι οποίοι βρίσκονται στον αέρα.